Για τη δουλειά μας στη Νυχτερινή Εκπαίδευση. ΕΠΑΣ – ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ

ΓΡΟΘΙΑ

ΕΙΣΗΓΗΣΗ για την ΔΙΟΙΚΗΣΗ 13/3/2013

Συζητάμε το σχεδιασμό μας στις σχολές μαθητείας, αλλά και στην νεολαία γενικότερα.

Οι σχολές μαθητείας δεν είναι ξεκομμένες από τις γενικότερες εξελίξεις. Συχνά κλείνουν ή συγχωνεύονται τμήματα ή ανοίγουν νέα τμήματα ανάλογα με τις ανάγκες και τις επιταγές των μονοπωλιακών ομίλων, πχ. «τεχνίτες φυσικού αερίου».

Η τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση αξιοποιείται ως «ενεργητική πολιτική αντιμετώπισης της ανεργίας των νέων», με βάση τη στρατηγική της ΕΕ. Ουσιαστικά, τόσο με τις διάφορες σχολές μαθητείας, όσο και με τα προγράμματα επιμόρφωσης για τους νέους, επιδιώκουν οι νέοι να περιπλανιούνται από την ανεργία στη ψευτοκατάρτιση και μετά στη δουλειά για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα. Παρουσιάζεται από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, Χ.Α., παρά τις όποιες διαφορές τους, ως «διέξοδος» από την ανεργία.

 

  1.   Για την κατάσταση στις σχολές μαθητείας.

 

  • Οι σχολές μαθητείας που μας αφορούν σαν κλάδο είναι:
  • Οι Επαγγελματικές Σχολές του ΟΑΕΔ.
  • Οι ΕΠΑΣ του Υπουργείου Παιδείας (πρωινές και απογευματινές).

Και έχουν τα εξής τμήματα: υδραυλικών, τεχ. Φυσικού αερίου, ξυλουργών, μαρμαρογλυπτών, κ.α.

Α. Οι Επαγγελματικές Σχολές του ΟΑΕΔ.

 

Πρόκειται για σχολές που από τον πρώτο χρόνο οι σπουδαστές κάνουν πρακτική σε επιχειρήσεις. Το μεροκάματο διαφέρει από σχολή σε σχολή. Σε γενικές γραμμές κυμαίνεται στα 18€.

Πέρσι τα προβλήματα στις σχολές ήταν εκρηκτικά για τους σπουδαστές και τις οικογένειές τους. Φέτος τα προβλήματα είναι ακόμα πιο οξυμένα:

  •   Η πλειοψηφία των νέων που κάνουν μαθητεία (πρακτική) μένει απλήρωτη για μήνες από την εργοδοσία. Υπάρχουν νέοι που δε βρίσκουν να κάνουν πρακτική.
  • Οξυμένα είναι τα προβλήματα υλικοτεχνικής υποδομής, όπως θέρμανση, αναλώσιμα, απαρχαιωμένα εργαστήρια και υλικά.
  • Προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι εκπαιδευτικοί. Κατά βάση δουλεύουν απλήρωτοι. Φημολογείται ότι τώρα θα δουλεύουν με μπλοκάκι. Σχεδόν σε όλες τις σχολές υπάρχουν ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Ήδη στην ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ της Ελευσίνας 2 τμήματα η/γ δεν ξεκίνησαν καθόλου λόγω έλλειψης καθηγητών.
  • Η συντριπτική πλειοψηφία των νέων στις σχολές μαθητείας είναι παιδιά από φτωχές οικογένειες και ζουν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες φτώχιας, ανεργίας, απληρωσιάς, εξαθλίωσης.

 

Β. ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ Απογευματινά και Νυχτερινά.

 

Υπάρχουν τα τμήματα των η/γ, υδραυλικών, εγκαταστατών φυσικού αερίου κατά βάση που τα συναντάμε σε όλες τις σχολές. Και εδώ, η κατάσταση είναι αυτή που περιγράφεται  παραπάνω, δηλαδή:

  • μιλάμε για νέους από 15-25 χρόνων, που προέρχονται από φτωχές, λαϊκές οικογένειες.
  • Μεγάλο κομμάτι είναι στη παραγωγή και κύρια στον κλάδο μας. Δουλεύουν κακοπληρωμένοι, ανασφάλιστοι.
  • Από υλικοτεχνική άποψη τα σχολεία λειτουργούν από το όποιο μεράκι των καθηγητών και των μαθητών. Συχνά οι μαθητές βάζουν από την τσέπη τους για υλικά των εργαστηρίων.
  • Είναι σχολές που η διάρκεια σπουδών είναι από 2 (τα βασικά έτη) έως 3. Το πτυχίο τους είναι ειδικότητας επιπέδου 1 με στόχο να γίνει επιπέδου 2 και στη συνέχεια να σπρώχνονται στα ΙΕΚ για να αποκτήσουν πτυχίο επιπέδου 3. Είναι αδιευκρίνιστο ακόμα τι έχει γίνει ή τι σκοπεύουν να κάνουν.

 

       2. Για τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης – κεφαλαίου.

 

Έχουν ανακοινωθεί αλλαγές στην τεχνική εκπαίδευση που πιθανότατα να εφαρμοστούν από τη νέα χρονιά. Ουσιαστικά μιλάμε για ένταξη της μαθητείας στο Τεχνικό Λύκειο, μετατρέπουν τις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ σε κατάρτιση τύπου ΚΕΚ.

Το νομοσχέδιο για τα τεχνικά Λύκεια μπορεί να προχωρήσει ταυτόχρονα με την ιδιωτικοποίηση των σχολών. Να γυρίσουμε δηλαδή στη περίοδο, που οι σχολές μαθητείας βρίσκονταν μέσα στις βιομηχανικές επιχειρήσεις και προετοίμαζαν άμεσα το εργατικό δυναμικό που χρειαζόταν ο βιομήχανος.

Σε κάθε περίπτωση χρειάζεται να ανοίξουμε το ζήτημα της προοπτικής της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης στον καπιταλισμό, το δικαίωμα στην επαγγελματική εκπαίδευση, για το δικαίωμα στις σπουδές και στη δουλειά.

Σε αυτούς τους χώρος παρεμβαίνουν και άλλες δυνάμεις, προσπαθώντας να χειραγωγήσουν τις συνειδήσεις των νέων, που είναι η αυριανή βάρδια της ε.τ. και να υποτάσσονται στις ορέξεις του εργοδότη.

Ειδικά στις ΕΠΑΣ στη συνείδηση των σπουδαστών επιδρά η τρομοκρατία των διευθυντάδων και εργοδοτών. Εκβιάζουν τους σπουδαστές με επιχειρήματα «τώρα εκπαιδεύεσαι, αν είσαι καλός και υπάκουος θα κάνεις πρακτική, θα βρεις δουλειά», «τα 18€ πολλά είναι, κανονικά θα έπρεπε να πληρώνετε τους εργοδότες που σας εκπαιδεύουν, γιατί τους κάνετε ζημιά».

3. Για την δική μας παρέμβαση.

 

Α. Η παρέμβασή μας σ’ αυτούς τους χώρους πρέπει να παίρνει υπόψη τα εξής:

  • Όσον αφορά τις ομάδες που βγαίνουν απέξω από τις σχολές, να γνωρίζουν καλά το χώρο, τι ειδικότητες υπάρχουν.
  • Οι συνάδελφοι που θα βγαίνουν εξόρμηση να είναι σταθεροί και να εμφανίζονται σταθερή μέρα. Αυτή η σταθερότητα, στα πρόσωπα και στη μέρα, βοηθάει να αναπτύσσονται δεσμοί, μια εμπιστοσύνη, μας γνωρίζουν και πιο εύκολα θα μετρήσουμε αποτελέσματα. Πιο εύκολα γνωρίζουμε το χώρο.
  • Χρειάζεται καλή συνεννόηση με τις Λ.Ε. που παρεμβαίνουν στο χώρο. Με χρέωση ένα στέλεχος να αναλάβει αυτή τη δουλειά και θα ξεπεράσουμε προβλήματα ασυνεννοησίας, προχειρότητας. Είναι θετικό το παράδειγμα του Ιλίου. Άμεσα οι πρόεδροι των παραρτημάτων να πάρουν αυτή την ευθύνη.
  • Να έχουμε στο προσανατολισμό μας να πιάσουμε επαφές με τους εκλεγμένους 15μελήτες (ΕΠΑΣ – ΕΠΑΣ) και 7μελήτες (ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ), (μπορούμε να τους καλέσουμε σε κοινή συνεδρίαση Δ.Σ.-15μελές).
  • Έχουμε τη δυνατότητα μέσα από το Συνδικάτο να πιάσουμε επαφές στα σχολειά. Να δούμε συνδικαλιστικές περιοδείες, πιθανά σε ένα στυλ καμπάνιας εγγραφών στο σωματείο, χρειάζεται σκέψη και σχέδιο, να επεξεργαστούμε την επιχειρηματολογία και τα συνθήματα που θα αξιοποιήσουμε.

«Μαθαίνουμε να ζούμε σαν εργάτες»

«Κάνε την υπόθεση του σωματείου, δική σου υπόθεση»

Πάνω απ’ όλα θέλει να πιάσουμε επαφές και με την επαφή θα εμπλουτίσουμε ακόμα περισσότερο και τη δράση μας. Άρα πρέπει να μπούμε στους χώρους εκπαίδευσης, άλλωστε το απαιτούν οι ίδιοι οι σπουδαστές, που τις περισσότερες φορές που βγαίνουμε εξόρμηση, η συζήτηση ανάβει αμέσως. Στόχος – έως 1/5 10 εγγραφές ανά σχολείο.

  • Στη δουλειά μας να πάρουμε υπόψη και άλλες αντικειμενικές δυσκολίες, όχι στη λογική να τα μαζέψουμε, αλλά για να πάρουμε τα απαραίτητα μέτρα και να γίνει η παρέμβασή μας πιο ουσιαστική, δηλαδή τους διάφορους διευθυντάδες που διαπλέκονται με διάφορα επιχειρηματικά συμφέροντα, συμφωνίες με εταιρείες κτλ που πιέζουν, εκβιάζουν τους σπουδαστές.

 

Β. Για την διαμόρφωση πλαισίου πάλης.

 

Στόχος μας είναι να συσπειρώσουμε σε αγωνιστική, ταξική κατεύθυνση όσο περισσότερους σπουδαστές μέσα στη σχολή και στο συνδικατο. Τα μέτωπα πάλης που ξεχωρίζουμε είναι: σταθερή δουλειά με δικαιώματα, εισόδημα, ιατρική και επαγγελματική περίθαλψη.

Με βάση αυτά απαντάμε στο σημερινό κατακερματισμό της τεχνικοεπαγγελματικής εκπαίδευσης, με:

  • ενιαίο σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης, δηλαδή ένα τύπο σχολής, που τα χρόνια σπουδών θα καθορίζονται από τις ανάγκες της ειδικότητας.
  • Να εκπαιδεύεται ο σπουδαστής στο επάγγελμα με βάση τις σύγχρονες εξελίξεις στον κλάδο του και ταυτόχρονα να συνεχίζεται η παροχή της γενικής μόρφωσης.
  • Το σύστημα επαγγελματικής εκπαίδευσης να είναι δημόσιο και δωρεάν. Χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να μη βάζουν οι σπουδαστές λεφτά από την τσέπη τους για υλικά και αναλώσιμα.
  • Η πρακτική των σπουδαστών να γίνεται με βάση την ειδικότητα, με εποπτεία από το Υπουργείο και τη σχολή, με εξασφάλιση της ασφάλειας και της υγιεινής του σπουδαστή.
  • Εξασφάλιση έμπειρου και εξειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού, με μόνιμη και σταθερή δουλειά.
  • Οι ώρες της πρακτικής να αμείβονται και να ασφαλίζονται με βάση τις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που σημαίνει ότι πρέπει να περιλάβουμε στις ΣΣΕ και τους πρακτικάριους. Να τους παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
  • Μετά τη σχολή να εξασφαλίζεται στους σπουδαστές σταθερή δουλειά με δικαιώματα, με βάση την ειδικότητά, κανένας νέος ανασφάλιστος. Μόνη προϋπόθεση για τη δουλειά να είναι το πτυχίο, καμιά πιστοποίηση.
  • Όλοι οι μαθητές που εργάζονται να δουλεύουν 6ωρο με αποδοχές 8ώρου. Την περίοδο των εξετάσεων άδεια από τη δουλειά με αποδοχές.
  • Δωρεάν πάσο για τα ΜΜΜ.
  • Ούτε ένα ευρώ από τις τσέπες μας για όσα είναι απαραίτητα για τη μόρφωση μας (βιβλία, αναλώσιμα κτλ).
  • Ίσα δικαιώματα σε μόρφωση, δουλειά, ασφάλιση για όλους τους μετανάστες μαθητές.

 

Όλα τα παραπάνω τα συνδέουμε θαρρετά με τη προοπτική του άλλου δρόμου ανάπτυξης, με την πρότασή μας για Ενιαίο Φορέα Κατασκευών. Σε ποια κοινωνία θα ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, άρα και των νέων.

Ταυτόχρονα να ανοίξουμε τη θέση μας για τη μετανάστευση. Οι μετανάστες αξιοποιούνται από τους διευθυντάδες ώστε να γενικευτεί η ανασφάλιστη δουλειά, χωρίς δικαιώματα.

Να ανοίξουμε μέτωπο απέναντι στη ναρκωκουλτούρα. Σε όλες τις σχολές γίνεται διακίνηση ουσιών, μέσα και έξω από το χώρο του σχολείου, αλλού περισσότερο, αλλού λιγότερο.

 

Γ. Μορφές οργάνωσης – πρωτοβουλίες.

Σε πρώτη φάση να δούμε περιοδείες στους χώρους που θα ιεραρχήσουμε, με στόχο να οργανώσουμε εκδήλωση μέσα στο σχολείο πχ «Σωματείο τι είναι; Ανάγκη η οργάνωση σου σ’ αυτό.».

Να δούμε πρωτοβουλίες ώστε να αναδείξουμε κάποιο πρόβλημα των σχολείων κεντρικά αν είναι γενικευμένο, στη γειτονιά αν είναι πιο ειδικό.

Να διαμορφώσουμε το πλαίσιο πάλης με βάση τα παραπάνω, να το δώσουμε στους εκλεγμένους, στους σπουδαστές, να πουν γνώμη, να το υιοθετήσουν, να το εμπλουτίσουν, να γίνει δικής τους υπόθεση.

Αυτός ο νέος κόσμος είναι η απαραίτητη μαγιά για να μετρήσουμε βήματα στην αναζωογόνηση του εργατικού κινήματος. Να μπει νέο αίμα στα σωματεία, να πάρουν ζωή τα σωματεία.

Να οργανώσουμε εκδρομή σε ένα ιστορικό τόπο (π.χ. Μακρόνησο) αρχές καλοκαιριού. Να δούμε την συμμετοχή στο τουρνουά ποδοσφαίρου του ΠΑΜΕ. Να βάλουμε τις βάσεις για να ανοίξουμε καλύτερα την δουλειά μας από Σεπτέμβρη, να μπει σαν άμεσος στόχος η συγκρότηση Επιτροπής Νέων.

Χρειάζεται προσοχή να μην μπατάρει η δουλειά μας μόνο στους νέους που πάνε σ’ αυτά τα σχολεία και μας ξεφύγουν οι υπόλοιποι νέοι που είναι στον κλάδο, υπάρχει κόσμος.

Θα επανέλθουμε τον Ιούνη όπου θα έχουν και κλείσει τα σχολεία ώστε να μετρήσουμε την δουλειά μας και να σχεδιάσουμε για την νέα χρονιά.

Σ’ αυτά τα πλαίσια πέφτει ιδιαίτερο βάρος στις πλάτες των νέων συ/λφων μελών των Δ.Σ. των παραρτημάτων μας, της κεντρικής διοίκησης, κι όλων μας χωρίς εξαίρεση, να προχωρήσουμε τη δουλειά σ’ αυτόν το τομέα, της αυριανής βάρδιας του κλάδου μας και της εργατικής τάξης.

 

13/3/2013