Συνάδελφοι, η πετυχημένη απεργιακή κινητοποίηση του κλάδου μας στις 8 Νοέμβρη 2023 έβαλε γερές βάσεις για να έχουμε αποτελέσματα στις διεκδικήσεις μας. ΤΩΡΑ είναι η ώρα να δυναμώσουμε τον αγώνα, να κλιμακώσουμε την πάλη μας, να πετύχουμε νίκες που θα δώσουν ανακούφιση στη ζωή μας, θα ανοίξουν το δρόμο για νέες κατακτήσεις.
Την ώρα που η κατασκευαστική δραστηριότητα χτυπάει κόκκινο, την ώρα που τα έργα και οι υποδομές φτιάχνονται σε πολύ λίγο χρόνο από ότι παλιότερα, μας «ζητάνε» να δουλεύουμε περισσότερο και να παίρνουμε λιγότερα από αυτά που παίρναμε τη δεκαετία του 2000, «διαμαρτυρόμενοι» οι εργοδότες ότι δεν τελειώνουν τα έργα τους και εξαιτίας της έλλειψης εργατικών χεριών. Για την οποία έλλειψη ευθύνονται οι ίδιοι. Τους λέμε καθαρά άμα θέλουν χέρια να πληρώσουν μεροκάματα που θα δίνουν τη δυνατότητα στους εργάτες να τρώνε, να ντύνονται, να στεγάζονται, να ψυχαγωγούνται με αξιοπρέπεια. Η απάντησή μας είναι οι αγώνες για διεκδικήσεις που θα κάνουν τη ζωή μας καλύτερη και όχι δουλειά με ατέλειωτες υπερωρίες.
Ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες, που η ακρίβεια τσακίζει κόκαλα, η ικανοποίηση του αιτήματός μας για αυξήσεις προς τους εργοδότες του κλάδου είναι πρωταρχικής σημασίας.
Είναι αισιόδοξο το γεγονός πως εργαζόμενοι σε μεγάλα έργα όπως το ΜΕΤΡΟ έχουν ήδη πραγματοποιήσει απεργιακές κινητοποιήσεις και σχεδιάζουν κι άλλες πριν τις 31 Γενάρη. Παράλληλα ετοιμάζονται κινητοποιήσεις και σε εργοτάξια του Ελληνικού, με αιτήματα όπως αυξήσεις, διασφάλιση του ωραρίου, που θα δώσουν ώθηση και δυναμική στην νέα κλαδική απεργία.
Πρέπει να υπάρξουν τέτοιες εστίες αντίστασης, να πληθύνουν σε όλη την Αττική σε εργοτάξια, μικρότερα γιαπιά ανακατασκευή κ.α. Να νοιώσουν οι εργοδότες ότι δεν αστειευόμαστε και θα πάμε τον αγώνα μας μπροστά, με σταθερότητα και συνέπεια. Με ενότητα και συσπειρωμένο τον κλάδο γύρω από το Συνδικάτο και την Ομοσπονδία.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση της ΝΔ και τους εργοδότες εδώ και τώρα:
- Να εξασφαλιστεί για κάθε εργαζόμενο ότι κάθε μέρα που δουλεύει θα έχει και το ένσημό του. Ακόμη και τώρα, που δεν αμφισβητείται από κανέναν ότι λείπουν εργατικά χέρια, οι οικοδόμοι με βάση τα στοιχεία του ΕΦΚΑ ασφαλίζονται κατά μέσο όρο με 14 – 15 ένσημα το μήνα. Δηλαδή, για τον ΕΦΚΑ, βρισκόμαστε ακόμα σε κρίση και ανεργία.
- Να εργαστεί σε ασφαλές περιβάλλον, με ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και μέτρα ασφάλειας υψηλού επιπέδου. Απαιτούνται ουσιαστικά μέτρα και έλεγχοι των αρμόδιων υπηρεσιών, της Επιθεώρησης Εργασίας, για την τήρηση των μέτρων ασφάλειας. Μέσα στο 2023 έχασαν τη ζωή τους σε χώρους δουλειάς τουλάχιστον 23 συνάδελφοί μας. Κανένας δεν επιλέγει να δουλέψει σε έναν κλάδο που η ζωή του στην κυριολεξία «παίζεται κορώνα – γράμματα» χωρίς να ιδρώνει το αυτί κανενός.
- Να του αποδοθούν τα ένσημα που για λογαριασμό της δουλειάς του ο ΕΦΚΑ έχει εισπράξει εδώ και δεκαετίες και συνεχίζει να εισπράττει χωρίς να τα αποδίδει στους οικοδόμους, με αποτέλεσμα να έχουν πίσω τους μεγάλα κενά ασφάλισης με υπαρκτό κίνδυνο να μη θεμελιώσουν τις προϋποθέσεις για σύνταξη.
Η αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων δεν είναι ένα οποιοδήποτε αίτημα διεκδίκησης. Αφορά το δικαίωμα χιλιάδων οικοδόμων να αποτυπωθεί η ασφάλιση της εργασίας τους. Ακόμη κι αν δεν υπήρχε πρόβλημα με τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης δεν θα παραιτούμασταν από το δικαίωμα να κατοχυρωθούν αυτά τα αδιάθετα ένσημα στον ασφαλιστικό μας βίο.
- Να μειωθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.
- Να κατοχυρωθεί νομοθετικά στον κλάδο το 7ωρο με 5νθήμερη εργασία και 35ωρο.
- Να κηρυχτεί, εδώ και τώρα, υποχρεωτική η ΣΣΕ που έχουμε υπογράψει από τον Απρίλιο του 2022. Είναι υποκριτικό, την ώρα που διαπιστώνεται έλλειψη εργατικών χεριών, η ΣΣΕ να μην έχει γίνει ακόμη υποχρεωτική. Πως θα δουλέψουν οι εργαζόμενοι χωρίς σύμβαση; Με ποιους όρους, με ποια προστασία; Εδώ και τώρα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, να γίνει υποχρεωτική.
Εμείς οι οικοδόμοι δεν πρέπει να μένουμε στο γεγονός πως αυτή την περίοδο που η έλλειψη χεριών ασκεί μια πίεση στους εργοδότες μπορούμε πιο εύκολα να διεκδικήσουμε να ικανοποιούνται τα αιτήματά μας. Είτε με ανάπτυξη είτε με κρίση στο κλάδο των κατασκευών χωρίς την δουλειά μας δεν γίνεται τίποτα. Χωρίς την εργατική μας δύναμη, χωρίς την εμπειρία μας και την γνώση μας.
Για αυτό σε αυτή την απεργία πρέπει να νεκρώσουν τα γιαπιά, τα εργοτάξια και όλοι οι χώροι δουλειάς. Η απεργιακή μας συγκέντρωση πρέπει να είναι τέτοια που να δείχνει ότι οι οικοδόμοι κατανοούν την πραγματική τους δύναμη. Να είναι μαζική, μαχητική με παλμό και αποφασιστικότητα.
Η απεργία στις 31 Γενάρη μπορεί αν το πιστέψουμε να ανοίξει νέους δρόμους με κατακτήσεις.
- Αυξήσεις σε όλα τα μεροκάματα με υπογραφή εργοταξιακών συμβάσεων.
7ωρο-5νθήμερο-35ωρο.
- Αναγνώριση & διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων. Κάθε μέρα δουλειάς και μέρα ασφάλισης (ένσημο).
- Υλοποίηση των δεσμεύσεων του υπουργείου Εργασίας για μείωση των ορίων ηλικίας κατά 2 χρόνια στους ασφαλισμένους μετά το 1993 και κήρυξη της Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ) ως γενικώς υποχρεωτικής.
- Επαναλειτουργία των Μικτών Επιτροπών Υγείας και Ασφάλειας.
- Ένταξη συναφών ειδικοτήτων στα Βαρέα & Ανθυγιεινά Επαγγέλματα (γυψοσανιδάδες κ.ά.)